بیشتر کابینت های شبکه ای که در روزهای اولیه مورد استفاده قرار می گرفت ، از ریخته گری یا فولاد زاویه ای ساخته شده بود که توسط پیچ و پرچ متصل می شد یا به قاب کابینت جوش داده می شد و سپس یک صفحه روکش (درب) از ورق فولادی نازک ساخته می شد. این نوع کابینت بزرگ ، حجیم و در ظاهر ساده است و حذف شده است. با استفاده از ترانزیستورها ، مدارهای مجتمع و مینیاتورسازی فوق العاده اجزا و دستگاه های مختلف ، ساختار کابینت نیز در جهت کوچک سازی و بلوک های ساختمانی در حال توسعه است. کابینت شبکه از کل ساختار پانل در گذشته به مجموعه ای از ساختارهای پلاگین در اندازه مشخص تبدیل شده است. چیدمان مونتاژ جعبه پلاگین و پلاگین به دو دسته آرایش افقی و آرایش عمودی تقسیم می شود. مواد کابینت شبکه به طور کلی از ورق فولادی نازک ، پروفیل های فولادی با اشکال مختلف مقطع ، پروفیل آلومینیوم و پلاستیک های مهندسی مختلف استفاده می کنند. علاوه بر جوشکاری و اتصال پیچ ، قاب کابینت شبکه نیز یک فرآیند اتصال را اتخاذ می کند.
